مرحله ی دیسپرسیون در پروسه ی ساخت رنگ ، از نظر صرف زمان  و انرژی ، پردردسر ترین مرحله است . که این بواسطه ی تفاوت در تنش

سطحی فاز مایع ( رزین ها و حلال ها) و فازجامد ( پیگمنت ها و فیلر ها)  می باشد .

ذرا ت  اندازه ی پیگمنت ها و فیلر ها درحالت عادی در بسته بندی های فروش ، به اندازه ی اولیه شان نیستند ، بلکه به فرم آگلومرات  هستند.

فرآینددانه بندی در واقع درهم آمیختن و یک پارچه شدن مواد جامد در محمل مایع است. درطی این فرآیند اگلومرات ها تبدیل به دیسپرسیونی

از ذرات می شوند که حتی می تواند تا سایز اولیه ی ذرات ، کوچک شوند.

این پروسه شامل چهار مرحله است:

• خیس شدن    جایگزینی هوا و آب با رزین
• دانه بندی و اسیاب  شکسته شدن مکانیکی و جدا شدن ذرات و رسیدن به اندازه ی اولیه
• دیسپرسیون توزیع این ذرات در محمل مایع
• پایداری حفظ جدا  ماندن ذرات برای مدت طولانی

دو گروه اصلی دیسپرس کننده داریم :

• دیسپرس کننده ها با وزن مولکولی کم
• دیسپرس کننده ها باوزن مولکولی بالا

هر دو نوع این مواد کم و بیش در همه ی چهار مرحله ی دیسپرسیون تاثیر گذار هستند.

دیسپرس کننده های با جرم مولکولی پایین از نظر ساختار شیمیایی به چهار گروه تقسیم می شوند

• آنیونیک
• کاتیونیک
• خنثی از نظر الکتریکی
• غیر یونی

وزن مولکولی این مواد بین 2000-1000  گرم بر مول است .

تاثیر دیسپرس کننده  با دو چیز سنجیده می شود ، جذب گروه قطبی آن  به سطح پیگمنت و رفتار  زنجیر غیر قطبی آن در اطراف ذره  .

مولکول های با فقط یک گروه قطبی ، خود را به سطح  پیگمنت می چسبانند و با زنجیرهای غیر قطبی  شان به سمت رزین گسترش

پیدا می کنند . اگر مولکول ها دارای گروه های قطبی بیشتر باشند آنها  به طوری آرایش پیدا می کنند که گروه های قطبی آزاد پیوند

هیدروژنی تشکیل داده و در نتیجه با پیگمنت ها یک ساختار فیزیکی تشکیل بدهند. کاربرد اصلی این نوع دیسپرس کننده ها در سیستم

های با فیلر  بالا مانند پرایمرها و بتونه ها برای روکش های صنعتی و دریایی می باشد